Zondag 20 november 2022, vierendertigste zondag door het jaar (jaar c) – Feest van Christus Koning
Vandaag vieren wij het feest van Christus-Koning. Bij “Christus-Koning” denk je onmiddellijk terug aan die opvallende beelden die je vroeger bijna overal in Vlaanderen op de dorpspleinen zag. Christus met een koningskroon en een wijde mantel. Hij droeg weliswaar een kruis, maar dat kruis had bijna de allure van een scepter.
Die Christus was duidelijk een vorst, een heerser, een. . . koning.
Als Pilatus Hem vraagt: “Je bent dus toch koning?”, antwoordt Hij daar bevestigend op: “Ja, koning ben ik”. Maar toch, een ander soort koning.
ANDERS
Niet een aardse vorst, die landen verovert en uit is op macht en rijkdom. Maar een koning wiens ambitie het is te heersen over het hart, het verstand en de wil van de mensen.
En ook dat woord heersen, moet anders dan gewoonlijk begrepen worden. Omdat Jezus alleen maar liefde en bevrijding brengt, heeft dat heersen van Hem ook niets te maken met het klassieke overheersen of dwingen. Eerder met het willen doordringen van mensen met de vrede, de barmhartigheid en de liefde die Hemzelf zo kenmerken.
Als wij zeggen dat Jezus wil heersen over ons hart, dan willen we daarmee zeggen dat Hij in ons hart alles wil wegwerken wat ons belemmert om helemaal open te komen voor de warmte en de genegenheid van de Vader.
Jezus is zelf het model van de mens zoals de Vader die ten diepste bedoeld heeft.
GERUSTSTELLEND
En Hij kan ons feilloos richten naar onze eindbestemming omdat in Hem, een mens, God zelf onder ons gewoond heeft. “Wie mij ziet, ziet de Vader”, zegt Hij.
Woorden die je helemaal omverblazen.
Maar tezelfdertijd oneindig kostbare woorden, omdat ze zo geruststellend zijn.
Als je het kan geloven natuurlijk. Als je kan geloven dat Jezus niet zomaar een geweldige mens, een groot godsdienstige leider of een geniale theoloog of filosoof was, maar dat—in Hem en via Hem—God zelf zich ten diepste laat kennen, dan is dat inderdaad iets wat je heel veel vrede geeft: je mag dan immers gerust zijn. Je wordt niet misleid door een mens die zich kan vergissen of misschien zelf misleid is.
Neen, het is God zelf die in Hem tot mij spreekt.
SECULARISME
Het is natuurlijk zeer de vraag hoeveel mensen Jezus nog zo zien?
Ik denk dat in ons land en in heel West-Europa bij de meeste mensen Jezus min of meer het statuut gekregen heeft van een man die aan de basis ligt van één van de wereldgodsdiensten. Iemand zoals Boeddha of Mohammed. En in die zin zeker een belangrijk man.
Iemand die ook geweldig mooie dingen heeft gezegd en gedaan.
Maar als je het hebt over menswording, of over de Zoon van God, dan moet je morgen terugkomen.
Zeker in ons land, waar een extreem laïcisme de pers en het hele openbare leven doordringt en waar “neutraliteit” verward wordt met: al het christelijke moet weg.
GOOD OLD NANCY
Soms levert dat echter ook grappige momenten op.
Zoals die keer dat Nancy Pelosi naar de Ardennen gekomen was om het Von Rundstedt-offensief te herdenken en de vele Amerikaanse soldaten die daar toen gesneuveld zijn. Op het moment dat de namen van de gesneuvelden genoemd werden, maakte mevrouw Pelosi, die overtuigd katholiek is, zich onbekommerd en met een groot gebaar een kruis.
Je had toen de gezichten moeten zien van al die Belgische ministers en hoogwaardigheidsbekleders die daarrond stonden: complete verbijstering.
Maar niemand van hen durfde mevrouw Pelosi natuurlijk tot de orde roepen.
Want mevrouw Pelosi is oneindig veel belangrijker dan alle Belgische regeringen samen.
Het was een heerlijk moment. Het beste stukje televisie van het hele jaar.
We hebben dan toch nog ons pleziertje gehad.
JEZUS
Voor de rest kan ik alleen maar herhalen wat ik al vaker gezegd heb.
Wij hebben geen heimwee naar de tijd dat het katholicisme soms erg dominant aanwezig was in alle maatschappelijke geledingen.
Ook niet als de naald momenteel helemaal doorslaat in de andere richting.
Wij hebben geen heimwee naar de tijd toen de onderpastoor de bibliotheek runde en meteen ook bepaalde wat wij lazen en wat niet.
Maar wij moeten als christenen wel, nu meer dan ooit, Jezus in ons hart sluiten. Hem als grote referentiepunt nemen bij alles wat we doen en laten.
Opdat zijn Rijk van liefde onder de mensen kan groeien.
Opdat Hij koning kan zijn, niet over de maatschappij, maar over ons hart en over ons persoonlijk leven.
Anders Bekeken 