Zondag 27 februari 2022, 8ste zondag door het jaar (jaar C)
Een van mijn vroegere kameraden kon altijd behoorlijk afgeven, hele tirades afsteken tegen elke vorm van macht en tegen al diegenen die, op welke manier ook, gezag uitoefenden.
Hij leek heel erg sociaal bewogen, ik noemde hem gekscherend onze Karl Marx in pocketformaat.
Maar na een tijd begon ik daar doorheen te zien en dan zag ik iemand die heel negatief in elkaar stak, iemand die eigenlijk met weinig mensen overweg kon.
“Waar het hart van vol is, loopt de mond van over”, zei Jezus. En soms moet je ook luisteren naar wat achter de woorden steekt.
Wat mijn kameraad vertelde leek allemaal erg sociaal bewogen en erg begaan met de kleine man.
Maar eigenlijk hoorde je iemand die om een of andere reden zelf gekwetst was tot in zijn ziel, en die nu wraak nam op de maatschappij, op iedereen, op heel de wereld.
GENIETEN
Ik wil hiermee niet de wereldwijze amateurpsycholoog uithangen.
Ik ontdek dat soort dingen immers ook in mezelf.
De laatste tijd steken mijn vrienden nogal eens de draak met wat zij noemen mijn “kruistocht tegen het genieten”. En inderdaad, als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat dat woord mij tegenwoordig mateloos irriteert.
Omdat het woord een beetje te vaak in de mond genomen wordt, zowel in de media als in het gewone taalgebruik van de mensen.
Genieten is tegenwoordig een verplichting geworden. Wij wensen het elkaar voortdurend toe en we bevestigen ook voortdurend dat wij er zelf passioneel mee bezig zijn.
Maar om een of andere reden verbind ik dat woord altijd en zonder enige nuance met het huidig materialisme, het egoïsme en de onverschilligheid en hardvochtigheid van onze samenleving ten aanzien van mensen die gewoon de middelen niet hebben om van wat dan ook te genieten.
KLOPT NIET
Nu kan het zeker geen kwaad dat je jezelf kritisch opstelt ten aanzien van het materialisme en het overdreven belang dat gehecht wordt aan “je goed voelen” in deze tijd.
Maar wanneer ik tegenwoordig bijna niet goed word als ik het woord “genieten” hoor, in de media of elders, dan klopt er iets niet. Want zelf ben ik helemaal geen uitgemergelde boetepredikant. Zelf kan ik juist intens genieten van allerlei dingen en situaties. Maar. . . dan scheelt er toch iets. Dan scheelt er meer aan mezelf dan aan de maatschappij.
Dan is er iets in mijn binnenste dat niet helemaal snor zit. Iets dat moet genezen worden. Omdat ik anders zelf geen genezende woorden kan spreken voor anderen.
En met mijn voortdurende kritiek dan eigenlijk helemaal meedraai in die wereld die ik harteloos, materialistisch noem. En in plaats van woorden van troost en bemoediging komen er uit een gekwetst hart, kwetsende woorden naar boven.
“Waar het hart van vol is, loopt de mond van over.”
GENEZING
Wat we zeggen en wat we niet zeggen, is de uitdrukking van wat leeft in ons hart of van wat we daarin juist verborgen willen houden.
Maar wat er scheef zit in je hart, genees je niet met pillen en injecties.
En ook niet met rationele overwegingen.
Een begrijpende partner kan je wel helpen, een goede vriend ook.
Maar altijd blijft er dan dat verschrikkelijke voorbehoud van Jezus of hier misschien toch geen 2 blinden mekaar aan het leiden zijn.
Het simpele feit ligt daar, dat God de enige echte kenner van ons hart is.
En dat de zekerste weg naar inzicht en genezing loopt via inkeer en gebed. Je moet er wel rekening mee houden dat Jezus geen “zachte heelmeester” is in de gewone betekenis van het woord.
Als je Hem vraagt je te helpen zal Hij je niet proberen een goed gevoel te geven door de fout van alles wat er misliep bij anderen te leggen.
Hij zal je gewoon laten zien wat er fout is bij jou en hoe je daarmee in het reine komt.
Je zal wel geduld moeten hebben en blijven aandringen. Want de weerstand in jezelf is sterk. Maar uiteindelijk wordt elke muur geslecht en elke put gedempt want na een tijd weet je heel zeker: God is echt met mij bezig.
Hij houdt ongelooflijk veel van mij. Meer dan elke andere dokter zou kunnen of willen.
Anders Bekeken 